Włodzimierz Kotowski


Włodzimierz Wacław Kotowski, urodzony 28 czerwca 1928 roku w Starogardzie Gdańskim, to wybitny polski inżynier, którego prace koncentrują się na ochronie środowiska oraz technologii chemicznej. Jego specjalizacja obejmuje szereg istotnych dziedzin, takich jak agroenergetyka, alternatywne źródła energii oraz inżynieria procesowa, zwłaszcza w przemyśle rafineryjno-petrochemicznym.

Włodzimierz Kotowski ma również bogate doświadczenie w obszarze inżynierii reaktorów chemicznych oraz katalizy. Jego prace obejmują także petro- i karbochemię oraz utylizację odpadów, co czyni go autorytetem w dziedzinie zrównoważonego rozwoju i innowacyjnych rozwiązań w branży chemicznej. Jako profesor doktor habilitowany, Kotowski pełnił rolę nauczyciela akademickiego, związując się z uczelniami w Opolu i Bytomiu.

W latach 1987–1990 pełnił funkcję piątego rektora Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu, gdzie miał istotny wpływ na rozwój kształcenia inżynierskiego i promocję innowacji technologicznych. Jego osiągnięcia w wielu dziedzinach inżynierii są dowodem na to, jak ważna jest ta profesja w dzisiejszym świecie.

Życiorys

Włodzimierz Kotowski, urodzony w 1928 roku w Starogardzie Gdańskim, rozpoczął swoją edukację w gimnazjum w Lubomierzu. Następnie, od 1947 do 1950 roku, uczęszczał do Gdańskich Technicznych Zakładów Naukowych, zdobywając świadectwo dojrzałości oraz dyplom technika-chemika. Po zakończeniu nauki podjął pracę w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu. Po chwili, za namową profesora Eugeniusza Błasika, rozpoczął wieczorowe studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, które ukończył w 1954 roku, uzyskując dyplom inżyniera-chemika.

Kolejnym etapem jego kariery było podjęcie dalszej edukacji na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie zdobył stopień magistra, a następnie w 1964 roku uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych. Habilitację uzyskał w 1968 roku. W tym samym roku został delegowany do pracy w Zakładach Chemicznych „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie miał za zadanie stworzenie struktur organizacyjnych oraz uruchomienie pierwszego w Polsce kompleksu petrochemicznego. Przeniósł się tam z Oświęcimia na stałe, a w zakładach pracował do 1973 roku, zajmując różne wysokie stanowiska, w tym szefa produkcji oraz dyrektora naczelnego.

Od 1964 roku był członkiem PZPR. W 1973 roku, decyzją Ministra Przemysłu Chemicznego, objął stanowisko dyrektora naczelnego Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych w Płocku, które pełnił do 1976 roku. Po tym okresie wrócił do Kędzierzyna-Koźla, zostając dyrektorem naczelnym Instytutu Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia”. W 1974 roku Rada Państwa PRL nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, a czternaście lat później tytuł profesora zwyczajnego.

W 1985 roku rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu, która w 1996 roku przekształciła się w Politechnikę Opolską. Tam zyskał tytuł profesora zwyczajnego w 1988 roku oraz objął stanowisko prodziekana Wydziału Mechanicznego. W latach 1987–1990 pełnił również funkcję rektora tej uczelni. Oprócz tego, w latach 1994–2000 kierował Katedrą Techniki Cieplnej i Aparatury Przemysłowej.

Kotowski był aktywny również poza Politechniką Opolską, będąc w latach 1976–1979 członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do spraw Kadr Naukowych oraz w latach 1981–1983 członkiem Komitetu Karbochemii Polskiej Akademii Nauk. Od 1993 roku jest ekspertem Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO). Ponadto, współpracował z Sekcją Technologii Chemicznej przy Komitecie Badań Naukowych i prowadził wykłady w Katedrze Ekonomii, Zarządzania i Inżynierii Produkcji Wyższej Szkoły Ekonomii i Administracji w Bytomiu.

Dorobek naukowy

Włodzimierz Kotowski przez wiele lat swojej kariery naukowej prowadził zgłębione badania, które miały kluczowe znaczenie dla zrozumienia mechanizmów zachodzących w procesach chemicznych.

W szczególności, polegając na swoim doświadczeniu, przyjrzał się niezwykle istotnemu mechanizmowi aktywacji dwutlenku węgla w mieszance z wodorem na katalizatorach miedziowych, co skutkowało znacznymi osiągnięciami w produkcji metanolu w warunkach niskociśnieniowych.

Oprócz tego, jego badania dotyczyły ciśnieniowych procesów uwodnień, hydrorafinacji oraz hydrokrakingu ciężkich frakcji ropy naftowej, w tym zarówno węgla kamiennego jak i brunatnego, z zastosowaniem nowoczesnych katalizatorów.

W ramach współpracy z Instytutem Chemii Stosowanej w Berlinie, Włodzimierz Kotowski zajmował się również hydrokrakingiem ciężkich frakcji ropy w celu uzyskania paliw silnikowych, a także opracowując rozwiązania dotyczące utylizacji złomu elektronicznego, wykorzystując parametry nadkrytyczne wody.

Jest autorem dziewięciu monografii, które znalazły się w zalecanych podręcznikach akademickich, oraz setek publikacji, które były publikowane zarówno w kraju jak i za granicą.

Dodatkowo, jako wynalazca lub współwynalazca, przyczynił się do powstania 52 różnych wynalazków, z których wiele znalazło zastosowanie w przemyśle chemicznym.

Odznaczenia i działalność społeczna

Włodzimierz Kotowski, w związku ze swoimi wieloma osiągnięciami zawodowymi, został uhonorowany licznymi nagrodami i wyróżnieniami. Wśród nich znalazły się zarówno nagrody państwowe, jak i wyróżnienia przyznawane przez organizacje regionalne, resortowe, a także Naczelną Organizację Techniczną oraz instytucje zagraniczne.

Warto wymienić istotne odznaczenia:

  • Odznaka „Przodownik pracy“ (1952),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1953),
  • Medal im. Prof. Wojciecha Świętosławskiego (2002).

Włodzimierz Kotowski otrzymał również tytuł honorowego obywatela Kędzierzyna-Koźla. Oprócz działalności w obszarze nauki, wyróżniał się jako aktywny społecznik. Na stanowisku dyrektora Zakładów Chemicznych „Blachownia” zainicjował budowę kompleksu handlowego dla pracowników zatrudnionych w tych zakładach.

Osobiście nadzorował budowę drogi łączącej Blachownię z Lenartowicami, a także był pomysłodawcą budowy bloków mieszkalnych na osiedlu przyzakładowym. W latach 1976–1978 pełnił funkcję prezesa Klubu Sportowego MZKS „Chemik”, gdzie drużyna piłkarska za jego kadencji jako jedyna zdołała awansować do II ligi piłki nożnej.


Oceń: Włodzimierz Kotowski

Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:22