Urszula Zajączkowska

---

Życiorys

Urszula Zajączkowska to wybitna postać, która ukończyła Wydział Leśny SGGW, uzyskując magisterium w 2002 roku. Już dwa lata później obroniła pracę doktorską, której tematem była „Regeneracja pnia sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) po zranieniu”. W 2017 roku zdobyła habilitację w dziedzinie botaniki leśnej dzięki pracy zatytułowanej „Tworzenie się drewna reakcyjnego w czasie odpowiedzi grawitropicznej pni młodych drzew świerka pospolitego Picea abies (L.)”. Po zakończeniu studiów doktoranckich, Zajączkowska pracowała jako adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej na Wydziale Leśnym SGGW, a od 2021 roku pełni funkcję profesora uczelni. Jej badania obejmują anatomię, biomechanikę, aerodynamikę oraz ruchy roślin, a w 2015 roku zainicjowała działalność popularnonaukową poprzez stworzenie strony internetowej botanik.pl.

Kolejną pasją Urszuli Zajączkowskiej jest poezja. Debiutowała w 2014 roku tomikiem pod tytułem Atomy, który zdobył uznanie w postaci nominacji do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2015 w kategorii debiut roku oraz wyróżnienia w XI Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji” 2015, który nagradzał najlepszy debiutancki tom poetycki. W 2017 roku wyróżniono ją Nagrodą Fundacji im. Kościelskich za tom minimum. Ten zbiór poezji był również nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2018 w kategorii książka roku oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego 2018. Jej tomik Piach został nominowany w 2020 roku do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a rok później do nagrody Orfeusz oraz wyróżnienia przyznawanego przez miesięcznik „Nowe Książki” w 2022 roku.

W 2019 roku Zajączkowska wypuściła na rynek książkę eseistyczną Patyki, badyle (Wydawnictwo Marginesy). Publikacja ta została uhonorowana Złotą Różą przez Instytut Książki oraz wydawnictwo Nowe Książki i Festiwal Nauki. W 2020 roku przyznano jej Nagrodę Literacką Gdynia 2020 w kategorii eseju, a także nominację do Paszportów Polityki oraz do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza.

Jako osoba zaangażowana w życie społeczne, Zajączkowska jest inicjatorką powstania Gaju Pamięci Wołomińskich Żydów w Wołominie. Od 2021 roku sprawuje funkcję dyrektorki artystycznej Festiwalu Literackiego „Znaczenia” w Wołominie oraz zasiada w kapitule Nagrody Literackiej „Znaczenia”, która jest przyznawana w ramach festiwalu.

Urszula Zajączkowska posiada również doświadczenie w branży filmowej, jako absolwentka Akademii Filmu i Telewizji na kierunku montaż. Interesuje się tworzeniem krótkometrażowych form filmowych. Ponadto, gra na flecie i regularnie bierze udział w różnorodnych inicjatywach muzycznych. Jest także felietonistką magazynu o kulturze, Dwutygodnik.

Twórczość literacka

Urszula Zajączkowska jest autorką, która wniosła istotny wkład w polską literaturę. Jej twórczość obejmuje różnorodne tematy i formy literackie.

Wśród jej najważniejszych dzieł można wymienić:

• Atomy (Zeszyty Poetyckie, Gniezno 2014),
• minimum (Wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2017),
• Patyki, badyle (Wydawnictwo Marginesy, Warszawa 2019),
• Piach (Wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2020).

Twórczość filmowa

Urszula Zajączkowska to artystka, która w 2015 roku zainicjowała razem z innymi twórcami projekt artystyczny zatytułowany „Cambium Killers”. Projekt ten ma na celu wyrażenie sprzeciwu wobec obowiązującego punkowego systemu oceniania w nauce, który krytykuje za jego ograniczenia.

W swoim dorobku Zajączkowska ma także videoklip do utworu „Doba hotelowa”, który został stworzony dla zespołu muzycznego Organizm.

W 2016 roku artystka zrealizowała film „Metamorphosis of Plants”, inspirowany pracami Johanna Wolfganga Goethego. Film ten stanowi unikalną ekspresję, w której połączono naukowe filmy dokumentujące ruchy roślin oraz taniec solisty Baletu Narodowego, Patryka Walczaka. Ten innowacyjny projekt zdobył uznanie na Scinema Festival of Science Film, zdobywając nagrodę w kategorii Najlepszy Film Eksperymentalny/Animacja oraz nagrodę publiczności. Ponadto podczas Screen Dance w Miami w 2017 roku, także otrzymał wyróżnienie od widowni.

W 2017 roku artystka zrealizowała kolejne ważne dzieło – film „Mów do mnie Polsko, mów”, w którym tekst recytuje Olgierd Łukaszewicz. Projekt ten jest mocnym protestem przeciwko rosnącemu językowi nienawiści panującemu w Polsce.

Następnie, w 2020 roku, dla tygodnika Polityka, Zajączkowska stworzyła video spacer po Wołominie pod tytułem „Nocne szwendy po Wołominie”, wykorzystując do tego swojego smartfona.

Również w 2020 roku zaprezentowała poetycki film „Stany skupienia”, który koncentruje się na plastyce oraz grze świateł w wodzie. Film ten miał swoją premierę na Festiwalu Sztuk Efemerycznych, odbywającym się w Sokołowsku.

---

Oceń: Urszula Zajączkowska

---