Andrzej Wróbel (geograf)


Andrzej Wróbel, wspaniały przedstawiciel polskiej geografii, urodził się 8 marca 1928 roku w Starogardzie. Jego życie, pełne pasji oraz zaangażowania w naukę, zakończyło się 5 października 1999 roku w Warszawie.

W ciągu swojej kariery akademickiej Wróbel zdobył miano profesora oraz odegrał istotną rolę w kształceniu nowych pokoleń naukowców. W latach 1992–1995 pełnił funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Argentynie, co świadczy o jego szerokim wpływie nie tylko w Polsce, ale i na arenie międzynarodowej.

Życiorys

Andrzej Wróbel był synem oficera Odrodzonego Wojska Polskiego. W 1950 roku ukończył Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego. Jego edukacja była pod kierunkiem prof. Edwarda Taylora, który miał duży wpływ na jego późniejszą karierę akademicką.

W 1959 roku obronił doktorat, którego tematem była praca „Województwo warszawskie – studium ekonomicznej struktury regionalnej”. W 1964 roku uzyskał habilitację na podstawie rozprawy „Pojęcie regionu ekonomicznego a teoria geografii”. W tym samym roku otrzymał stanowisko docenta, a tytuł profesora nadzwyczajnego przyznano mu w 1973 roku. Natomiast tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1987 roku.

Andrzej Wróbel swoją karierę naukową spędził w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, gdzie pracował w latach 1954–1992 oraz 1997–1999. Pełnił tam wiele istotnych funkcji, w tym zastępcy dyrektora, kierownika Zakładu Teorii i Metodologii Geografii oraz kierownika Zakładu Geografii Ekonomicznej. Był aktywnym członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN oraz Komitetu Nauk Geograficznych PAN, a także członkiem Komitetu Redakcyjnego „Przeglądu Geograficznego”.

W roku akademickim 1959/60 miał zaszczyt być stypendystą Fundacji Forda, co umożliwiło mu studiowanie na prestiżowych uczelniach, takich jak University of Wisconsin, University of Pennsylvania oraz University of Chicago. W latach 1964–1965 pracował jako wizytujący profesor w University of Washington oraz University of Minnesota. Od 1970 do 1972 roku pełnił rolę głównego doradcy naukowego i kierownika projektu badawczego „Region Centralny Chile – perspektywy rozwoju”, realizowanego na zlecenie Narodowego Biura Planowania w Instytucie Rozwoju Miejskiego i Regionalnego (CIDU) w Santiago. Działał również jako członek Międzynarodowej Unii Geograficznej w latach 1968–1988 oraz pełnił funkcję sekretarza generalnego Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim.

Do głównych osiągnięć Andrzeja Wróbla należy nowa koncepcja regionu ekonomicznego, na której podstawie powstała praca „Pojęcie regionu ekonomicznego a teoria geografii” z 1965 roku. Ważne było także jego nowe ujęcie badania struktury regionalnej, wkład w badanie charakteru i procesów rozwoju regionalnego, a także rozwijanie metod ilościowych w geografii ekonomicznej oraz krytyczna refleksja nad stanem i metodologią geografii.

W drugiej połowie 1990 roku Wróbel zaczął pracować w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie pełnił funkcję dyrektora Departamentu Planowania i Analiz. W latach 1992–1995 był ambasadorem RP w Argentynie, jednak jego kadencja zakończyła się odwołaniem w trybie dyscyplinarnym.

Po śmierci został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 44G, rząd III, grób 24).

Przypisy

  1. a b Wróbel Andrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 12.03.2024 r.]
  2. Prof. zw. dr hab. Andrzej Wróbel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 28.01.2019 r.]
  3. Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007, s. 195, ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7
  4. Zbyszko Chojnicki, Antoni Kukliński. Pamięci Andrzeja Wróbla. „Przegląd Geograficzny”. LXXII, z. 4, s. 343–345, 2000 r. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISSN 0033-2143
  5. Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 283–284. ISBN 83-86244-09-7.

Oceń: Andrzej Wróbel (geograf)

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:11