UWAGA! Dołącz do nowej grupy Starogard Gdański - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Tadeusz Pelc


Tadeusz Pelc to wybitny polski artysta, którego życie i twórczość pozostawiły znaczący ślad w polskiej kulturze. Urodził się 22 grudnia 1924 roku w Starogardzie Gdańskim, a swoje ostatnie dni spędził w Toruniu, gdzie zmarł 3 grudnia 2008 roku.

Był nie tylko uznawanym aktorem teatralnym, ale również filmowym, co potwierdza jego wielki wkład w rozwój sztuki scenicznej i filmowej w Polsce. Dodatkowo, Pelc wyróżniał się jako choreograf, wnosząc nową jakość do występów artystycznych.

Życiorys

W młodości, Tadeusz Pelc jako harcerz podjął heroiczną walkę podczas kampanii wrześniowej. Jego losy wypełniały dramatyczne wydarzenia, a w 1942 roku został zmuszony do pracy przymusowej w Niemczech. Powrócił do Polski w 1947 roku, gdzie po dwóch latach z powodzeniem zdał maturę w Tczewie.

Po zakończeniu edukacji średniej, Tadeusz Pelc kontynuował swoją pasję artystyczną, podejmując studia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Jego edukacja obejmowała różne dziedziny sztuki, m.in. Wydział Aktorski, Wydział Wokalny w Konserwatorium, Szkołę Baletową oraz dwuletnią Wyższą Szkołę dla Reżyserów Teatrów Ochotniczych i Widowiskowych, którą ukończył w 1953 roku.

Po uzyskaniu dyplomów, Pelc rozpoczął niezwykle dynamiczną karierę w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, pełniąc rolę zarówno aktora w latach 1953–1961, jak i choreografa w latach 1958–1959. Jego różnorodność artystyczna była imponująca, ponieważ występował zarówno w rolach dramatycznych, takich jak Król Jan Kazimierz w „Mazepie” czy Błazen w „Horsztyńskim”, jak i w komediach, grając m.in. Alfonsa Fikalskiego w „Domu otwartym” oraz Doktora Gajusa w „Wesołych kumoszkach z Windsoru”. Ponadto brał udział w produkcjach filmowych, takich jak „Miasto nieujarzmione”, „Młodość Chopina”, „Przygoda na Mariensztacie” oraz „Sprawa do załatwienia”, a także udzielał swojego głosu w słuchowiskach radiowych.

Jego osiągnięcia zostały docenione przez szereg prestiżowych nagród, w tym m.in. nagrodę Ministra Kultury i Sztuki w 1969 roku, Złoty Krzyż Zasługi w 1970 roku, Złotą Odznakę Związku Młodzieży Polskiej również w 1970 roku, Nagrodę II Stopnia Ministerstwa Oświaty i Wychowania w 1973 roku, Medal Kopernikański w 1973 roku, a także odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” w 1978 roku oraz ponownie Nagrodę II Stopnia Ministerstwa Oświaty i Wychowania w 1979 roku.


Oceń: Tadeusz Pelc

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:23