Oskar Dawicki

---

Życiorys

W 1996 roku Oskar Dawicki zakończył studia z zakresu malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, otrzymując dyplom w pracowni prof. Lecha Wolskiego. W tym samym czasie, razem z Radosławem Nowakowskim oraz Wojciechem Kiwi Jaruszewskim, był jedną z kluczowych postaci grupy artystycznej Tu Performance, która działała aktywnie w latach 90. XX wieku.

Wkrótce po tym, w 2001 roku, wspólnie z Igorem Krenzem, Wojciechem Niedzielko oraz Łukaszem Skąpskim założył nową grupę artystyczną o nazwie Azorro, która przyczyniła się do rozwoju sztuki performatywnej w Polsce.

Od 1994 roku, Dawicki aktywnie występuje jako performer. Jego wystąpienia zyskały rozgłos, szczególnie dzięki charakterystycznej błękitnej marynarce, którą nosi od 1995 roku.

Twórczość

Od 1995 roku artysta występuje w charakterystycznej niebieskiej marynarce, która pełni istotną rolę w jego sztuce. Każdy raz, gdy zakłada ten strój, jego wypowiedzi oraz gesty stają się częścią artystycznego wyrazu, a nie pełnoprawnej komunikacji. Na przełomie swojej kariery, Dawicki angażował się w liczne performances oraz znacząco uczestniczył w festiwalach sztuki.

Od 1998 roku artysta zaczyna kwestionować zasady oraz sens sztuki, co ma istotne znaczenie dla jego dalszej twórczości. W 2002 roku, w trakcie jednego ze swoich wystąpień, został przepytywany na temat kluczowych kwestii dotyczących sztuki i na każde pytanie odpowiadał: „Nie wiem”.

Dawicki często korzysta z ironii i groteski w swoich działaniach artystycznych. Jego przemyślenia na temat tożsamości oraz własnego istnienia uwypuklają dwojaką naturę występowania przed publicznością, przypominającą one-man-show. Przełamuje on konwencje i podważa tradycyjne pojmowanie performance’u, wykorzystując przy tym elementy sztuki konceptualnej oraz krytyki instytucjonalnej.

Przykłady jego twórczości, takie jak „Dziesięciolecie malarstwa I-II” (2005) czy „Portrety uliczne” (2003), świadczą o jego wszechstronności. W swoich pracach wideo, takich jak „Przepraszam” (2005), artysta podejmuje ironijną autorefleksję, co czyni jego postawę oraz działania wyjątkowo oryginalnymi i niekonwencjonalnymi.

W 2010 roku ukazała się książka „W połowie puste. Życie i twórczość Oskara Dawickiego”, napisana przez Łukasza Gorczycę i Łukasza Rondudę. Książka ta łączy wątki biograficzne z fikcją, kreując narrację na temat życia oraz działalności artysty. Z kolei w 2014 roku, na jej podstawie powstał film „Performer”, w którym Dawicki wcielił się w rolę samego siebie.

Przykładowe prace

Oto wybrane dokonania Oskara Dawickiego, które doskonale pokazują jego twórczość oraz podejście artystyczne.

• Nieporozumienie (2007),
• I’m sorry (2005) – w ramach tej pracy video artysta składa przeprosiny za swoją „nieudaną” wystawę,
• Vanitas (2005) – w tej instalacji artysta zaprezentował zbiór produktów spożywczych, które były połączone z timerami, odliczającymi czas do ich daty ważności,
• Koniec świata przez pomyłkę (Nekrologi) (2004),
• Projekt reklamowy (2002).

Wybrane wystawy

Oskar Dawicki jest artystą, którego twórczość została zaprezentowana na licznych wystawach indywidualnych oraz zbiorowych. Wśród jego indywidualnych prezentacji można znaleźć wiele istotnych momentów.

Listę wystaw indywidualnych przedstawia się następująco:

• 1999: Dasein Off, Galeria Zderzak, Kraków,
• 2002: Help!, Galeria Raster, Warszawa,
• 2002: Advertising Project, Galeria Display, Praga,
• 2003: O, Galeria Zachęta, Warszawa,
• 2005: Dziesięć lat malarstwa, Bunkier Sztuki, Kraków,
• 2007: Meblowanie mieszkania pułapki, Galeria Arsenał, Białystok,
• 2013: O dwie prace za mało, Galeria Arsenał, Białystok,
• 2013: O jedną pracę za mało, Galeria Raster, Warszawa,
• 2013: PERFORMER, Galeria Art Stations, Poznań,
• 2013: Ćwiczenia z aktywnej nieobecności, Galeria Centrum Kultury i Sztuki „Wieża Ciśnień”, Konin,
• 2014: Pies pijaka (wraz z Rafałem Bujnowskim), Gdańska Galeria Miejska 2, Gdańsk,
• 2015: Lacrimosa, Galeria Labirynt, Lublin.

Wystawy zbiorowe, w których uczestniczył, także pokazują jego szerokie zaangażowanie w świat sztuki:

• 1996: Wrażliwość multimedialna, Bunkier Sztuki, Kraków,
• 2000: Model do składania, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko,
• 2001: 26 Youth Salon, Zagrzeb,
• 2002: Look at me, novart.pl, Bunkier Sztuki, Kraków,
• 2002: Sposób na życie, CSW Łaźnia, Gdańsk,
• 2003: Sztuka III RP, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko,
• 2005: Broniewski, Galeria Raster, Warszawa,
• 2006: W Polsce, czyli gdzie?, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa,
• 2007: Re(ko)nesans malarstwa, Górnośląskie Centrum Kultury, Katowice,
• 2010: Idealna wystawa, CSW Znaki Czasu, Toruń,
• 2015: #naukaczytania, Galeria Słodownia +1, Stary Browar, Poznań.

Wypisane wyżej wystawy stanowią świadectwo nie tylko umiejętności artystycznych Oskara Dawickiego, ale także jego aktywności na polskiej scenie artystycznej. Twórczość ta jest zróżnicowana i obejmuje różne formy ekspresji artystycznej, co czyni ją interesującą oraz bogatą.

Prace w zbiorach

Oskar Dawicki, znany artysta współczesny, pozostawił po sobie znaczący ślad w polskich zbiorach sztuki. Jego prace znajdują się w wielu prestiżowych instytucjach, które mają na celu promowanie i zachowanie sztuki współczesnej. Oto niektóre z miejsc, w których można podziwiać jego dzieła:

• CSW Znaki Czasu, Toruń,
• Fundacja GESSEL dla Muzeum Narodowego, Warszawa,
• Fundacja Sztuki Polskiej ING, Warszawa,
• Galeria Arsenał, Białystok,
• Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk,
• Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK, Kraków,
• Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa,
• Muzeum Sztuki, Łódź,
• Zachęta Sztuki Współczesnej, Szczecin.

Każda z tych instytucji odgrywa kluczową rolę w prezentacji i promocji sztuki współczesnej, a dzieła Dawickiego z pewnością wzbogacają ich kolekcje.

---

Oceń: Oskar Dawicki

---