Jan Gross (ksiądz)

---

Życiorys

Jan Gross był synem Jana Grossa i Heleny z domu Koch. W czasie II wojny światowej jego rodzina przeżywała trudne chwile w Wadowicach, a po zakończeniu konfliktu osiedliła się w Chorzowie. To tam ukończył zarówno szkołę podstawową, jak i liceum ogólnokształcące. W październiku 1956 roku rozpoczął studia teologiczne na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, a swoje nauki zakończył 23 czerwca 1960 roku, broniąc pracy magisterskiej na temat „Stosunek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego do kultu Marii Panny”. 2 października 1960 roku został ordynowany przez ks. bpa Andrzeja Wantułę, przyjmując tym samym duchowną rolę w Kościele Ewangelicko-Augsburskim. Początkowo pracował jako wikariusz diecezjalny pod okiem zwierzchnika diecezji mazurskiej, ks. seniora Alfreda Jaguckiego. W 1961 roku objął stanowisko administratora parafii w miejscowościach Dąbrówno, Lipow i Glaznoty. Od 1963 roku działał jako wikariusz w cieszyńskiej diecezji luterańskiej, począwszy od Goleszowa do 1973 roku, a następnie w Cieszynie do 1978 roku. W 1976 roku Służba Bezpieczeństwa zarejestrowała go jako tajnego współpracownika o pseudonimie „Janek”. W dniu 3 września 1978 roku Jan Gross został wybrany proboszczem Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Mikołowie, a równocześnie pełnił rolę administratora parafii w Orzeszu, gdzie pracował do 1995 roku. Od 1980 roku pełnił funkcję konseniora (zastępcy seniora) diecezji katowickiej, którą opuścił w 1990 roku. W latach 1983-2004 był pierwszym proboszczem nowo powstałej parafii ewangelickiej w Tychach. Jego aktywność w Kościele objęła także członkostwo w Synodzie, gdzie był obecny aż do 2007 roku. W latach 1990-2001 piastował funkcję radcy konsystorza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, czyli głównej władzy administracyjnej Kościoła. W dniu 6 kwietnia 2002 roku Jan Gross został wybrany na prezesa Synodu Kościoła, zastępując w tej roli ks. Tadeusza Szurmana, który przeszedł na stanowisko biskupa diecezji katowickiej. Mimo przejścia na emeryturę 1 lutego 2004 roku, pełnił tę funkcję aż do 2007 roku. W swoim ponad 44-letnim zaangażowaniu w Kościół, Jan Gross zajmował wiele istotnych pozycji, w tym przewodniczącego Komisji Liturgicznej od 1973 do 2007 roku, członka Konsystorskiej Komisji Egzaminacyjnej, a także przewodniczącego Międzynarodowej i Międzykościelnej Komisji Śpiewnikowej. Był również członkiem Synodalnych Komisji Prawniczej, ds. Środków Masowego Przekazu, Pastoralnej i Ekumenicznej, oraz przewodniczącym Redakcji Ewangelickich Programów Radiowo-Telewizyjnych. W latach 1981-2008 Jan Gross przewodniczył Śląskiemu Oddziałowi Polskiej Rady Ekumenicznej, a po przejściu na emeryturę otrzymał dożywotni tytuł Honorowego Przewodniczącego Oddziału. Jego badania na temat sukcesji apostolskiej biskupów luterańskich zaowocowały publikacją książki „Pochodzenie sukcesji apostolskiej polskich biskupów luterańskich” w 2012 roku, wydanej przez „Warto”. Jan Gross zmarł w 2014 roku, pozostawiając żonę Krystynę z domu Jarzembowska oraz córkę Elżbietę-Helenę.

Nagrody

Jan Gross, znany ksiądz, został uhonorowany wieloma nagrodami, które świadczą o jego wkładzie w życie społeczne i religijne. Poniżej przedstawione są niektóre z wyróżnień, które zdobył w trakcie swojej kariery:

• Nagroda Diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego „Róża Lutra” – 2004,
• Nagroda Miasta Mikołowa „Mikołowianin roku 2003”,
• Nagroda im. Wojciecha Korfantego nadana przez Związek Górnośląski – 2005.

Wybrane publikacje

Jan Gross ma na swoim koncie szereg istotnych publikacji, które w znaczący sposób wpłynęły na życie religijne i liturgiczne. Jego dzieła obejmują szereg modlitewników, śpiewników oraz podręczników, które są cennym źródłem dla wiernych.

• 1968: Modlitewnik „Bądź z nami, Panie”,
• 1976: Melodie liturgiczne cz. 1-3 – Cieszyn 1976,
• 1976: Śpiewnik dla młodzieży chrześcijańskiej (ekumeniczny): „Boże, zaśpiewam ci nową pieśń” – Siegen (Niemcy),
• 1976: „Chcę być konfirmowany” – podręcznik dla konfirmantów,
• 1988: „Porównanie wyznań” Warszawa 1988 i II wyd. 2005, (K.E-R),
• 1995: „Przystąpię do ołtarza Bożego” cz. 1-3,
• 2002 i 2008: Śpiewnik Ewangelicki (2002),
• 2007: Choralnik 2 – Liturgia (13 kwietnia 2007 r.),
• 2006, 2007, 2008: Agenda II Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego w RP,
• 2012: Pochodzenie sukcesji apostolskiej polskich biskupów luterańskich.

Oprócz wymienionych publikacji, Jan Gross jest również autorem wielu opracowań i artykułów, które ukazały się w prasie kościelnej oraz ekumenicznej. Jego prace są ważnym wkładem w rozwój myśli teologicznej i liturgicznej.

---

Oceń: Jan Gross (ksiądz)

---