Kościół św. Wojciecha w Starogardzie Gdańskim

Budowa tej świątyni została zainicjowana przez ks. Henryka Szumana, który był proboszczem parafii św. Mateusza. Z tej właśnie parafii została wydzielona nowa parafia św. Wojciecha. W 1932 roku, z zamiarem utworzenia nowych przestrzeni kultowych, zakupiono 75 hektarów ziemi przy ulicy Pomorskiej, co zapoczątkowało cały proces budowlany.

Kamień węgielny został poświęcony 25 listopada 1934 roku, a prace budowlane ruszyły na dobre w roku 1936, zgodnie z projektem autorstwa Kazimierza Ulatowskiego. Niestety, z powodu trudnych warunków wojennych do 1939 roku kościół osiągnął jedynie stan surowy. Mimo to, wykończenie niektórych elementów, takich jak okna i podstawowe oświetlenie, nadano mu pewien charakter.

Okres II wojny światowej był dla tej świątyni niezwykle tragiczny. Kościół doznał poważnych uszkodzeń na skutek pocisków artyleryjskich, a jego wnętrza zostały zamienione na magazyn i stajnię. Dopiero w 1945 roku rozpoczęto proces stopniowej odbudowy tej cennej struktury.

W 1952 roku zakończono prace nad ołtarzem głównym, którego twórcą był utalentowany rzeźbiarz Ignacy Zelek z Torunia. Uroczystość konsekrowania kościoła miała miejsce 23 kwietnia 1953 roku, pod przewodnictwem biskupa chełmińskiego Józefa Kowalskiego. Na emporze kościoła znajdują się wyjątkowe 44-głosowe organy, które zostały wykonane w latach 70. XX wieku przez Józefa Mollina, dodające świątyni wyjątkowego brzmienia podczas liturgii.