Józef Grzybek to postać wyjątkowa w historii harcerstwa, urodzona 19 grudnia 1919 roku w Starogardzie Gdańskim. Jego życie i działalność to symbol młodzieńczej odwagi oraz związku z ideami harcerskimi.
Niestety, los Józefa zakończył się tragicznie we wrześniu 1939 roku, w czasach, gdy Polska stawiała czoła przerażającym wydarzeniom II wojny światowej.
Życiorys
Józef Grzybek przyszedł na świat 19 grudnia 1919 roku w Starogardzie Gdańskim, w baraku mieszkalnym nr 7, znajdującym się przy ulicy Gdańskiej. Dziś w tym miejscu rozciąga się boisko szkolne PSP 3. Był najstarszym z dzieci murarza Wiktora Grzybka i Marty z Muchów. W jego rodzinie znajdowało się pięcioro rodzeństwa.
Po ukończeniu szkoły powszechnej, która obecnie nosi nazwę szkoły podstawowej nr 2 przy ul. Sobieskiego, Józef podjął pracę jako gońec w sklepie spożywczym, a następnie jako robotnik w stolarni oraz w firmie budowlanej.
Od dziesiątego roku życia aktywnie należał do Związku Harcerstwa Polskiego, początkowo jako zuch, a później jako harcerz. Współpracował w 32 Pomorskiej Drużynie Harcerzy im. księcia Józefa Poniatowskiego, która była znana także jako 2 Starogardzka Drużyna Harcerzy. W jej ramach osiągnął stopień ćwika oraz pełnił rolę gospodarza drużyny.
Ukończył kurs Przysposobienia Oświatowego Przedpoborowych do Obrony Narodowej i szkolenie specjalistyczne zorganizowane przez Komitet Powiatowy LOPP w Starogardzie Gdańskim. Angażował się również w różne przygotowania obronne. W przeddzień wybuchu II wojny światowej był widziany w schronie Komendy Obrony Miasta, zlokalizowanym przy ul. Kościuszki 28.
Wieczorem 12 września 1939 roku, wspólnie z innymi mężczyznami z pobliskich mieszkań, został zabrany przez niemieckich żołnierzy i wywieziony w nieznanym kierunku. Następnego dnia część z tych mężczyzn powróciła, jednak Józef Grzybek i kilku innych zaginęli na dłuższy czas. Po kilku dniach grupa dzieci w lesie natknęła się na 10 zmasakrowanych ciał. Wśród ofiar rozpoznany został syn Wiktora Grzybka, gospodarza drużyny. Z późniejszych dochodzeń sądowych wynikało, że zbrodnie te popełnili lokalni Niemcy, którzy szukali konkretnych Polaków z którymi mieli osobiście załatwić swoje porachunki. Kiedy ich nie zdołali odnaleźć, postanowili wymierzyć sprawiedliwość na przypadkowo wybranych zakładnikach.
Ciała zamordowanych zostały ekshumowane 23 czerwca 1945 roku, a dzień później pochowane na cmentarzu katolickim przy ul. Szwoleżerów. Z biegiem lat na ich grobie zbudowano pomnik upamiętniający pomordowanych starogardzian z lat 1939-1945, na którym umieszczono 84 nazwiska, w tym także Józefa Grzybka.
W dniu 12 września 1970 roku imię Józefa Grzybka nadano szkole podstawowej w Kokoszkowach, gdzie utworzono także izbę pamięci poświęconą temu bohaterskiemu harcerzowi.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Zbigniew Woźniak (prokurator) | Zygmunt Nowak (architekt) | Jan Pillar | Johann Eduard Jacobsthal | Stefan Raszeja | Wojciech Jacobson-Jedlina | Czesław Wojewódka | Albin OssowskiOceń: Józef Grzybek (harcerz)